Ucieczka i wypędzenie, zawsze towarzyszyli w historii miasta Ostrone Morski Na polskim wybrzeżu Bałtyku, niedaleko Kohlberga, gdzie kiedyś naziści kręcili epopeję o tym samym tytule i gdzie w 1937 roku urodził się ostatni sekretarz generalny partii SED Egon Krenz. W Ustroniu Morskim zawsze było o ucieczce i wypędzeniu, w czasie wojny trzydziestoletniej, a także w czasach napoleońskich i II wojny światowej. Ale jednocześnie mały nadmorski kurort na polskim wybrzeżu Bałtyku zawsze był miejscem spotkań i nowych początków.

Do 1945 r. nosiła nazwę Henkenhagen i w tym czasie mogła dostrzec prawie tysiącletnią historię Niemiec. zanim Hitler skończył zajęcia, pozostawiając po sobie morze łez i gruzu. Architektura z czasów niemieckich, w tym zrujnowana łaźnia niedaleko nadmorskiej promenady, pałace i zieleń z gęstym dębowym i bukowym drewnem przypomina to, co miało kurort wypoczynkowy: kwitnąca gospodarka, tęsknota za pisarzami i wolnomyślicielami, takimi jak Thomas Mann i wyrafinowany kompleks uzdrowiskowy w czasach Ottona von Bismarck.

Liczne tablice ogłoszeń oraz informacje w języku polskim i niemieckim pokazują, jak dalece świat biznesu nadal flirtuje z niemieckimi klientami i gośćmi. Historyk mówi: „Po II wojnie światowej Ostrony Morskie znalazły się pod polską administracją” Sven Felix Kellerhof z Wolnego Uniwersytetu w Berlinie; Wracając do decyzji zwycięskich mocarstw, aby zrekompensować Polsce krzywdy niemieckie w latach okupacji zyskami ziemskimi.

kwitnący krajobraz

Tymczasem Niemcy musieli wbrew swojej woli zwracać się na zachód, często do młodej jeszcze wówczas Niemieckiej Republiki Demokratycznej, gdzie Polaków uważano za „brata ludu”, nawet jeśli prawda, czyli prawdziwe relacje z ich wschodnimi sąsiadami, leżały Często inaczej. Świadomość społeczną Polski i utraty byłych ziem niemieckich kształtowała przez dziesięciolecia wąchanie, a nawet jawna nienawiść w Niemczech Zachodnich. Być może dopiero wraz z ostatecznym uznaniem granicy na Odrze i Nysie przez zjednoczone Niemcy w czerwcu 1991 r. problem nie wchodził w grę. „Od tego czasu wiele się zmieniło na lepsze, a na wschód od Odry i Ness rozwinął się kwitnący krajobraz” – mówi historyk Kellerhoff. Rzeczywiście, polskie drogi są obecnie uważane za bezpieczne, dobrze rozwinięte, aw niektórych przypadkach nawet lepsze niż te w Niemczech i Szwajcarii.

A Astroni Morsky? Miejsce to zawsze było częścią wspólnej Europy, co widać nie tylko po licznych tablicach rejestracyjnych wzdłuż nadmorskiej promenady. Krajobraz miasta bardzo się zmienił od czasu wypędzenia Niemców, pod wieloma względami na lepsze, ponieważ w końcu minęło prawie osiem dekad od tamtego czasu do teraz, w tym bardzo udane przejście do gospodarki rynkowej, które rozpoczęło się w 1990 roku i umieszczenie Polska w ekstraklasie Dwadzieścia najbogatszych krajów świata skoczyło na ziemię. I tak jak to bywało wtedy, tak i dzisiaj wydarzenia ze świata odbijają się w Utroniu Morskim. Od połowy marca uchodźcy z Ukrainy, młode kobiety z dziećmi, które pracują gdzieś w ciągu dnia, często mieszkają u krewnych, a w weekendy zamieszkują plażę, centrum miasta i przeważnie otwarte kościoły. Kiedyś miasto było w większości protestanckie i ukształtowane w duchu Oświecenia z pobliskiego Królewca i dzisiejszego Kaliningradu, ale od tego czasu katolicy i salezjanie determinują religijny los.

Kawa i ciasto w Café Azyl

Ks. Bosko, założyciel monastycyzmu, napisany dużymi literami na plakacie na bramie kościoła. „Wiele osób przyciąga tutaj dobrze rozwinięta infrastruktura edukacyjna” – mówi jeden z mieszkańców. Dodaje, że wiele ukraińskich dzieci jest trudno zauważalnych w życiu codziennym, szybko nauczyły się języka polskiego i szybko porozumiewały się z rówieśnikami. „W 2015 roku Polska głosowała przeciwko przyjęciu muzułmańskich uchodźców, prawdopodobnie podejrzewając, że prędzej czy później pojawią się poważne problemy we wspólnym życiu z powodu niekompatybilności kulturowej między islamem a chrześcijaństwem” – mówi propagandystka i teolog Elizabeth Housen z portalu israelnetz.com.

Jeśli chodzi o pytanie, czy uchodźcy są mile widziani w kraju, zawsze zależy to od tego, skąd pochodzą i jak szybko przystosowują się do życia w nowym domu. Są na to gotowi w Ustroniu Morskim. W kawiarni „Azel” jest kawa i ciasto za niewielkie pieniądze. W ciągu dnia, a czasem i wieczorem spotykają się tam przybysze, Ukraińcy, Białorusini i Gruzini. I czasem też mówią Niemcy. „Szczególnie po to, by korzystać z darmowego wi-fi” – mówi sympatyczny mężczyzna przy biurku, który w szkole dobrze nauczył się języka swojego zachodniego sąsiada i słabo mówi po angielsku.

Nadzieja na trwałą perspektywę

Mówi, że niektórzy goście są w drodze na zachód, ale niektórzy z nich utknęli tutaj. Dobrze płatna praca nie zawsze sprawdza się tak szybko w Ustroniu Morskim, gdzie pełnoetatowy dyskont Dino zarabia mniej niż 600 euro miesięcznie. „Ceny są niewiele niższe niż w Belgii, Niemczech czy Holandii”, narzeka 36-letnia Natasza, która studiowała administrację i zarządzanie biurem w Połtawie na Ukrainie, a teraz pomaga w barze. Bez oszczędności i regularnych paczek żywnościowych od polskich sąsiadów ona i jej pięcioletni syn Victor nie byliby w stanie związać końca z końcem. Trochę lepiej jest z Nikołajem, obywatelem Gruzji z ukraińskim paszportem, który pracuje jako wyszkolony mechanik w warsztacie samochodowym i ma dobrą reputację poza granicami miasta ze względu na swoje zręczne ręce i doświadczenie.

Wszystkich łączy nadzieja, że ​​wojna się nie rozprzestrzeni i że w Europie znajdą nowe, trwałe horyzonty. W końcu Polacy i Ukraińcy mają bliskie więzi kulturowe, a w niektórych przypadkach rozumieją się językowo, jak wynika z raportu znanego fryzjera, który teraz zatrudnia trzech ukraińskich pracowników, zainspirowanych nadzieją, że pewnego dnia wróci do ojczyzny.