Mecz główny wygrany, następny przystanek Hiszpania: Niemiecka drużyna piłkarska rozpoczęła mistrzostwa Europy od zwycięstwa 4:0 nad Danią. Udana rewanż z ćwierćfinału 2017 jest na wagę złota, na co Hiszpania czeka we wtorek.

Wspólni kandydaci pokonali wcześniej Finlandię 4:1 i tym samym postawili się na pozycji władzy grupa b Początkowo plasowała się za rekordową mistrzynią Europy. Po błyskotliwym i skoncentrowanym występie przeciwko wicemistrzom Europy 2017, drużyna trenerki narodowej Martiny Vos-Tecklenburg nie musi obawiać się wysoko cenionych Iberyjczyków.

Niemiecki Związek Piłki Nożnej postawił ogromny wykrzyknik w piątek wieczorem (8 lipca 2022 r.) na Brentford Community Stadium w Londynie z solidnym występem, z którego żaden zawodnik się nie wycofał. A trener reprezentacji był podekscytowany: „Ktoś musi nas najpierw pokonać, jeśli gramy tak, jak dzisiaj” – krzyknęła w twarz swoim piłkarzom po ostatnim gwizdku.

Voss Tecklenburg: „Bardzo pod wrażeniem, bardzo zadowolony”

Po opadnięciu adrenaliny reakcja Voss-Tecklenburga była jeszcze fajniejsza: „Jestem dziś pod wielkim wrażeniem, bardzo zadowolona, ​​ponieważ zrobiliśmy tak wiele z tego, co zamierzaliśmy zrobić”, powiedziała, ale „możemy to zrobić, posortować i zobaczyć co Hiszpania ma dla nas w zanadrzu”.

Dym spotyka aluminium dwukrotnie

W 500. meczu międzynarodowym w swojej historii Niemki nie pozostawały długo w tyle i od samego początku naciskały na Duńczyków ofensywną presją. Już w dziesiątej minucie w lesie duńskiej bramki rozległ się grzmot, gdy Felicitas Rauch trafiła w poprzeczkę z wysokości 18 metrów. Trzy minuty później lewy obrońca Wolfsburga ponownie przetestował aluminium, strzelając z 22 metrów. Głowa Lea Schuler również spadła na słupek (13′), ale napastnik Bayernu był na spalonym.

Majul wykorzystuje błędy obronne Danii

Oprócz Raucha, najbardziej godnym uwagi zawodnikiem na wczesnych etapach była Svenja Huth. Kapitan niestrudzenie pracował na prawej flance i trafiał groźnymi dośrodkowaniami przed duńską bramką. Lena Magul miała skorzystać z jednej z tych asyst, ale kiedy upadła, piłka nie została trafiona optymalnie i Len Christensen odbił piłkę ze słupka do duńskiej bramki (18). Trzy minuty później Majul dała upust swojej złości z powodu straconej okazji – i jak! Po faulu Stine Pedersen przed jej polem karnym wpadła do siatki z dziesięciu metrów i zdobyła wynik 1-0. Jazda była czymś więcej, niż na to zasługiwała.

mocniejsze uderzenie

Merle Frohms musiała czekać prawie pół godziny, zanim została przesłuchana jako numer jeden w swoim pierwszym dużym turnieju. Sene Bronn, który strzelał bramki dla Manchesteru United, trafił w środek pola karnego z rundy, a Froomes zniszczył pierwszą dobrą okazję dla Duńczyków (29).

Zaskakujące było to, że kapitan Danii Bernel Harder nie miał żadnych szans. Do gwiezdnego napastnika z Chelsea FC nie przydzielono żadnych specjalnych ochroniarzy, niemieccy piłkarze w bardzo zdyscyplinowany sposób przekazali wiecznie przytłoczonego Duńczyka. Ogólnie obrona, która nie zawsze była solidna w czołówce turnieju, robiła duże wrażenie, tym bardziej, że Rauch i Julia Gwin również interweniowali ofensywnie.

Schuler niszczy nadzieje Danii

Po drugiej połowie niemieccy piłkarze kontynuowali to, co przerwali przed przerwą. Trener Danii Lars Sondergaard był bliski przekręcenia dźwigni z trójstronną zmianą, gdy drużyna DFB ukłuła igłę dwukrotnie. Rzut rożny Majula, główka Schullera – Niewłaściwy bramkarz Christensen bardzo pomógł w strzeleniu 26. gola w 40. reprezentacji za pierwszego gola.

Popp wieńczy swój debiut w EM golem 4:0

Teraz nadszedł czas, aby zająć się zupełnie nieistotnymi zadaniami w zespole Voss-Tecklenburg. Po dobrej godzinie weszła trenerka reprezentacji Alexandra Pope, która nie tylko dała zawodniczce Wolfsburga 115. występ na arenie międzynarodowej, ale także zadebiutowała w Europie – w wieku 31 lat.

„Poppi” zdobył tego wieczoru gola, ale początkowo strzelił innego Jokera. Lina Latwin zakryła ją mocnym strzałem w bliski słupek, uzyskując wynik 3-0 (78). Bob następnie leciał idealnie w dośrodkowaniu z rezerwowego Sidneya Lomana, padł na kolana i pochowany pod swoimi kolegami z drużyny (86. miejsce). „To było dla mnie bardzo emocjonalne przez cały dzień” – powiedział Bob, wciąż pod wrażeniem tego sportowego show. „Nadal nie mogę w to uwierzyć”.