ten Telekomunikacja Tak jak kilka miesięcy po zastąpieniu fioletowa chmura Nadal mam problemy z ponownym połączeniem wszystkich użytkowników. Podczas gdy Windows od dawna ma nowe oprogramowanie, użytkownicy Maców zostali porzuceni w deszczu, mimo zapewnień, że wkrótce zostanie ono wydane.

Telekom mówi wkrótce, ale to nic nie znaczy

Czasami reklamy nie są tak cenne: pod koniec zeszłego roku Telekom zmienił technologię usługi przechowywania online Magentacloud, co również wymagało nowego oprogramowania po stronie użytkownika. W systemie Windows oprogramowanie zapewniające automatyczną synchronizację danych istnieje już od dłuższego czasu. Użytkownicy komputerów Mac są obiecani Strona aplikacji MagentacloudNowa aplikacja będzie dostępna „w najbliższych tygodniach”. Problem: Jak pisze Hayes, to zdanie istnieje od miesięcy.
W najbliższych tygodniach: jest tu od miesięcy

Czas zapytać Telekom, czy można się spodziewać, że użytkownicy komputerów Mac będą mogli ponownie uzyskać dostęp do pamięci w chmurze za pośrednictwem oprogramowania. Odpowiedział rzecznik firmy gorąco: Nie można jeszcze podać daty, „ale zakładamy, że będzie ona dostępna wkrótce. Oprogramowanie jest obecnie w fazie testów”. Firma nie chce nawet wydać tak niejasnego oświadczenia o przyczynie opóźnienia, ale milczy. Użytkownicy komputerów Mac mogą zrobić tylko jedno: poczekaj i zobacz, dane Telekom i tak nie są zbyt przydatne do oceny rzeczywistej sytuacji.

zanurzony w zmianach

Tym samym nawet miesiące po rozpoczęciu zmiany trzeba udowodnić, że Telekom był przytłoczony. W momencie zmiany na początku grudnia usługa w chmurze całkowicie przestała działać na kilka dni. Nawet wtedy przesyłanie, pobieranie, uprawnienia i inne ważne funkcje nie działały płynnie, co skutkowało obfitością Wkład do forum wsparcia doprowadziło.

Według Heise, chmura Telekom znajdowała się w Strato, ze zmianą technologii wprowadzoną wewnętrznie i oparciem się na projekcie „Nextcloud” open source, który z kolei opiera się na Open Telekom Cloud (OTC). Być może fakt, że oprogramowanie Mac nie mogło zostać udostępnione po miesiącach, wskazuje, że konfiguracja nie była optymalna. Ciekawie będzie zobaczyć, kiedy to w końcu wyjdzie.

Pobierać ; MagentaCloud – Użyj Telekom Cloud
Zobacz też:

Telekom, Cloud Storage, Media Center, Darmowa poczta, MagentaCLOUD

Zaskakujące odkrycie: przez przypadek paleontolodzy odkryli zupełnie nową formę skamieniałości – maleńkie odciski na pradawnym pyłku, zarodnikach i aglomeratach organicznych. Te „skamieniałości duchów” pochodzą z alg wapiennych, których muszle były kiedyś wciskane w te podłoża i które przez miliony lat pozostały jako zdumiewająco szczegółowe odciski. Te mikroskamieniałości dowodzą jedynie, że glony wapienne przetrwały nawet w kwaśnych oceanach w minionych okresach interglacjalnych.

Mikroskamieniałości są ważnymi świadkami przeszłości. Małe skamieniałości mogą ujawnić, na przykład, kiedy pierwsze komórki Albo pierwsze glony eukariotyczne na naszej planecie. Również pierwsze skamieniałości ziemskie stworzenia W formie grzyba naukowcy już odkryli.

Na szlaku alg wapiennych

Skamieniałe ślady planktonu tworzącego muszle, takie jak otwornice lub kokolitofory, są szczególnie interesujące poza paleontologią. Ponieważ te często glony wapienne Abstrakcyjne organizmy morskie reagują wrażliwie na zmiany temperatury i kwasowości wody morskiej. Dlatego ich skamieniałości pozwalają wyciągnąć wnioski na temat klimatu przeszłości, a zwłaszcza konsekwencji prehistorycznych, ciepłych faz.

„Paleontolodzy zwykle szukają skamieniałości tych wróbli – a jeśli ich nie znajdują, zwykle zakładają, że te starożytne społeczności planktonu upadły” – wyjaśnia główny autor Vivi Vajda ze Szwedzkiego Muzeum Historii Naturalnej w Sztokholmie. Jak dotąd wyglądało na to, że te wapienne glony zniknęły w minionych czasach ekstremalnego globalnego ocieplenia i zakwaszenia oceanów.

Odkrycie pod mikroskopem elektronowym

Jednak szansa na ich odnalezienie obala to – i ujawnia zupełnie nową formę mikroskamieniałości. Zostało to odkryte przez Vajdę, pierwszego autora Sama Slatera i ich kolegów, gdy chcieli zbadać próbki skał sprzed 183 milionów lat z Niemiec, Wielkiej Brytanii, Nowej Zelandii i Japonii pod kątem pyłku i innej materii organicznej. Aby to zrobić, najpierw potraktowali próbki kwasem, który rozpuszcza minerały wapienne, a tym samym sprawia, że ​​ślady organiczne są bardziej widoczne.

Kiedy naukowcy zbadali następnie swoje próbki pod mikroskopem elektronowym, zauważyli coś zaskakującego: ślady mniejszych struktur można było zobaczyć na powierzchni drobnych pyłków, zarodników i aglomeratów organicznych – łusek alg wapiennych. Chociaż skamieniałości tych organizmów zostały zniszczone dawno temu, odciski skorupy przetrwały miliony lat. „Odkrycie 'widmowych skamieniałości’ było całkowicie nieoczekiwane!”, mówi Slater.

Nawet detale są doskonale zachowane

Szczegółowa ochrona tych skamieniałych odcisków palców jest niemal zdumiewająca: „Skamieliny duchów są bardzo małe – mają rozmiar 5 mikrometrów i są 15 razy cieńsze niż ludzki włos” – mówi współautor Paul Bowen z University College London. Ale szczegóły
Oryginalne panele osłonowe są nadal w pełni widoczne. „Możesz nawet określić rodzaj kokolitofory na podstawie żeber, łuków i szwów.

Następnie, aby dowiedzieć się, czy te skamieliny duchów były zjawiskiem, które wystąpiło tylko w krótkim czasie w historii Ziemi iw niektórych miejscach, naukowcy zbadali również próbki skał z innych epok geologicznych, w tym z wczesnej i środkowej kredy. Tam też znaleźli to, czego szukali. „Znaleźliśmy skamieniałości odcisków w obu ciepłych okresach kredy” – mówi zespół. „To pokazuje, że ta ochrona nanoskamieniałości nie jest wyjątkowa dla wczesnego okresu jurajsko-byskiego”.

Przepis: woda z gliny, wyciskania i kwaśna woda porowa

Ale jak pojawiły się te niezwykłe skamieniałe odciski palców? Kiedy glony wapienne umarły miliony lat temu i opadły na dno morskie, stopniowo pokrywały je osady wraz ze szczątkami innych żywych istot. Na przykład, gdy w pobliżu pyłku znajdują się resztki glonów wapiennych lub kępy odchodów, są one ściskane przez rosnące ciśnienie w gruncie. W rezultacie twarde wapienne łupiny ziaren wapiennych dociskały się do bardziej miękkich powierzchni przylegających do nich śladów.

Zespół odkrył, że skamieliny duchów gromadzą się w warstwach skał, które kiedyś powstały z drobnych, bogatych w substancje organiczne złóż gliny. „To wskazuje, że materia organiczna była ważnym warunkiem wstępnym, ponieważ zapewniała odkształcalne podłoże, na którym odciski palców zostały odciśnięte” – wyjaśniają Slater i współpracownicy. „Jednocześnie wyjaśnia to również, dlaczego wapno ze skórki jest następnie rozpuszczane: wysoki poziom materii organicznej może powodować zakwaszenie wody w porach podczas formowania”.

Algi wapienne przetrwały nawet ciepłe fazy

Zdaniem naukowców mikroodbitki nie tylko ujawniają nową formę formowania się skamielin, ale także dostarczają zupełnie nowego wglądu w historię i klimat Ziemi. „Wkrótce stało się jasne, że ślady mchu wapiennego były również powszechne w okresach, gdy naturalne kokolitofory były rzadkie lub nieobecne – co było całkowitą niespodzianką!” „Skamieliny duchów pokazują, że zapis kopalny czasami nas zwodzi i że istnieją inne sposoby ochrony wapiennego nanoplanktonu”.

Wbrew powszechnemu przekonaniu populacje alg wapiennych nie załamały się podczas prymitywnych faz ocieplenia w okresie jurajskim i kredowym. Zamiast tego wici wapienne najwyraźniej nadal się rozwijały pomimo ocieplenia i zakwaszenia oceanów w tym czasie. „Odkryte przez nas odciski palców pokazują odporność tych społeczności nanoplanktonu w kilku poprzednich ciepłych okresach” – mówi Slater i jego zespół.

Może to oznaczać, że glony wapienne są bardziej zdolne do przystosowania się do zmian warunków oceanicznych niż wcześniej sądzono – i może to również dotyczyć obecnej zmiany klimatu. „Te skamieliny zastępują naszą wiedzę o tym, jak wapniowy nanoplankton reaguje na ocieplenie” – mówi współautor Richard Twitchett z Muzeum Historii Naturalnej w Londynie. (Nauka, 2022; doi: 10.1126/nauka. abm7330)

Źródło: University College London

20 maja 2022

– Nadia Podebrigar