Do codziennych testów trafiłem na Acer Chromebook Spin 514 (CP514-1H), bo chcę wiedzieć, czy Chrome OS to rzeczywiście wariant z odpowiednim laptopem, czyli Chromebookiem.
Marcus zawsze był fanem Chrome OS. w notacja dźwiękowa Rozmawialiśmy o tym więcej niż raz i to mnie zaciekawiło. Jeszcze nie rozgałęziają się operacje takie jak Chrome OS Flex, jego bezpośredni poprzednik CloudReady. Potrzebny jest więc „prawdziwy” Chromebook i tak zaczyna się wyszukiwanie, podobnie jak w przypadku wielu innych. Szukałem i szukałem wskazówek. Acer szybko stał się głównym graczem na rynku Chromebooków. Ogromny wybór od tanich do drogich, a co najważniejsze dużo pozytywnych opinii od rzeczywistych użytkowników, np. z serwisów takich jak myDealz.de. Nie podaję więcej recenzji, ponieważ większość z nich jest kupowana lub w inny sposób podrabiana. Niezależnie od tego, czy jest napisany przez „profesjonalistę”, czy laika.
Specyfikacje są stosunkowo krótkie. Powinien to być 14-calowy ekran z ekranem dotykowym i kosztować około 400 euro. Po krótkim wyszukiwaniu na stronie Acera, Acer Chromebook CP514 narzucił mi się. Ma wszystko, czego potrzebuję, a za 349 euro jest tańszy niż myślałem.
Tym razem test Acer Chromebook Spin 514 został zaprojektowany nieco inaczej niż jestem przyzwyczajony, po prostu pisząc test. Nie ma więc listy danych technicznych, ale bezpośrednio zanurza się w życiu codziennym. Jestem użytkownikiem Windowsa z Ultrabookiem Huawei za 1400 Euro, ponieważ zawsze noszę ze sobą laptopa do pracy i głównie tekst. Jako użytkownik Google wszystkie usługi są oczywiście aktywnie używane. Na Dysku Google mam subskrypcję 2 TB miejsca, Gmail, Kalendarz Google, Zadania Google itp. Mimo że używam iPhone’a 13 Pro jako głównego telefonu komórkowego, który obsługuje również wszystkie usługi Google, posiadam OnePlus Nord CE.
Acer Chromebook Spin 514 w trybie tabletu
Po wyjęciu z pudełka, Acer Chromebook Spin 514 naprawdę robi świetne wrażenie. Dużo aluminium, ale przy żywej wadze 1,65 kg, jest również dość ciężki, jeśli użyjesz do porównania lekkiego urządzenia Huawei. Ekran na życzenie to 14-calowy ekran LCD o rozdzielczości Full HD i dotykowy. Wszędzie, gdzie czytasz w kółko, musisz uważać, aby kupić matowy ekran. Nie mam pojęcia, co to oznacza, ale chyba nie zauważyłem żadnych problemów. Cóż, jak siedzę na balkonie w słońcu niewiele już widać, ale nawet mój laptop Huawei za 1400 Euro ma problemy. Bardzo dobry do normalnego użytkowania szczególnie za tę cenę.
AMD Athlon Silver 3050C jest używany jako procesor z kartą graficzną AMD Radeon, 4 GB RAM i 64 GB pamięci. Na początku może się wydawać, że to niewiele, ale jeśli trochę poradzisz sobie z Chrome OS, szybko zauważysz, że Chrome OS działa prawie wszystko w Google Cloud i praktycznie nic nie ma na dysku. Ponieważ pracuję tylko w chmurze w systemie Windows przy użyciu klienta Dysku Google, nie musiałem się do tego przyzwyczaić. Ogólnie rzecz biorąc, kwestia konfiguracji i rozpoczęcia pracy jest bardzo schludna i szybko rozwiązana. Po kilku minutach pojawi się mały komunikat, że aktualizacja jest dostępna. Cóż, może to trochę potrwać, ale ponieważ. Aktualizacje Acer Chromebook Spin 514 lub Chrome OS. Jest pobierany i instalowany w tle, a ponowne uruchamianie trwa kilka sekund. Potem wszystko jest jak poprzednio. Jakby nie było restartu.
Naciśnij przycisk zasilania, zaloguj się na swoje konto Google i za chwilę Twój Chromebook będzie gotowy do użycia. Wspaniały. W kółko słyszysz też, jak szybko uruchamia się ten Chromebook. Naprawdę jest. W trybie gotowości jest tam, gdy tylko odblokujesz ekran. Nawet jeśli wyłączę Acer Chromebook Spin 514, a następnie włączę go ponownie, po kilku sekundach pojawi się ekran logowania, a jak tylko to wpiszesz, uruchomienie zajmie tylko kilka sekund. Poprostu szalone.
Jeśli chodzi o komunikację, masz z czego wybierać. Po lewej stronie znajduje się przycisk zasilania z wbudowaną baterią LED, gniazdo micro SD, gniazdo słuchawkowe 3,5 mm, gniazdo USB-A i gniazdo USB Type-C, które można również wykorzystać do ładowania. Po prawej stronie znajduje się przycisk głośności, kolejne gniazdo USB-A, gniazdo USB typu C i blokada Kensignton. Jeśli to nie wystarczy, Marcus może przeprowadzić test osi kotwiczącej (ponowne rozważenie) czytając. Z tyłu znajdują się otwory wentylacyjne, które również znajdziesz poniżej. Nie ma wentylatora, ponieważ Acer Chromebook Spin 514 jest całkowicie chłodzony pasywnie, a zatem cichy. Moje drukarki, obie działające w sieci WLAN, zostały w bardzo krótkim czasie skonfigurowane i gotowe do użytku przez Chromebooka. W systemie Windows było to jeszcze bardziej skomplikowane.
Pełna, wysokiej jakości klawiatura w Acer Chromebook Spin 514
Uczta dla oczu nawet w szczegółach
A także świetlisty
Mysz? Żaden problem. Używam myszy bezprzewodowej bez zewnętrznej wtyczki, która łączy się bezpośrednio przez bluetooth. Ponownie nie ma problemów z konfiguracją. Robi się naprawdę fajnie, gdy używasz smartfona z Androidem. Acer Chromebook Spin 514 rozpoznaje to i pyta, czy nie chcesz go podłączać. Powiadomienia są następnie dublowane, dzięki czemu możesz odpowiadać na nie na swoim Chromebooku, przenosić pliki tam iz powrotem i ogólnie uruchamiać smartfon prawie całkowicie na swoim Chromebooku. Dokładnie to, co wszyscy w Apple podkreślają, jest tutaj i do perfekcji.
Podoba mi się elegancka i przede wszystkim podświetlana klawiatura, która w niczym nie ustępuje laptopowi Huawei za 1400 euro. Czyste punkty nacisku, superszybka reakcja, aby moje maszynistki nie utknęły w szybszym pisaniu, a wiele dobrze znanych poleceń i kombinacji klawiszy systemu Windows ułatwia rozpoczęcie pracy. Napisałem ten artykuł i kilka wcześniejszych w całości na moim Chromebooku. po prostu się dzieje.
A propos rozruchu… bateria jakoś nie jest rozładowana. Moje urządzenie Huawei pilnie musi się połączyć po kilku godzinach. Acer Chromebook Spin 514 wydaje się trwać wiecznie. Teraz nie przestałem, ale myślę, że zrobiłem dobre 12 godzin, oczywiście z przerwami, aż do wyczerpania baterii. Dzięki zasilaczowi o mocy 45 W jest on ponownie w pełni naładowany w mgnieniu oka.
Wszystko wygląda jak zwykle w systemie operacyjnym Chrome
Ale tam, gdzie do dziś nie znalazłem satysfakcjonującego rozwiązania, jest sprawa z aplikacjami. Wiele programów, z których korzystałem przez lata, nie jest dostępnych w systemie operacyjnym Chrome. Tak, oczywiście są alternatywy do wszystkiego, ale najpierw trzeba je znaleźć, co nie jest łatwe. Na szczęście „prawdziwy” system operacyjny Chrome ma popularny Google Playstore z milionami aplikacji, ale znalezienie właściwej jest czasochłonne i kosztowne. Istnieją przeglądy alternatyw, ale zawierają głównie ciężkie rzeczy, takie jak Office itp. To będzie ekscytujące, gdy Steam w końcu pojawi się w systemie operacyjnym Chrome, ponieważ jest już w wersji beta. Porozmawiaj o graniu. Działa świetnie na Chromebooku takim jak ten. Nie mam teraz gier Tiple-A, ale wszystko inne działa dobrze. Całkowicie nowe wrażenia, zwłaszcza z myszą i dużym wyświetlaczem.
Najbardziej ekscytuje mnie różnorodność sposobów korzystania z Acer Chromebook Spin 514. Używaj go jako zwykłego laptopa, ustaw jako telewizor w kształcie litery V w kuchni podczas gotowania lub złóż na sofie jako pełnowymiarowy tablet. To wyłącza klawiaturę. Jest naprawdę fajny i całkowicie pokazuje, do czego przeznaczony jest system operacyjny Chrome. Rób, co chcesz za pomocą jednego urządzenia i we wszystkich sytuacjach.
Czy absolutnie nie ma na co narzekać? Cóż, jeśli chodzi o wydajność, musisz iść na kompromis w kwestii ceny. Marcus przysięga na Chromebooka z procesorem INTEL, ponieważ musi z nim pracować. Więc otwieraj i edytuj ogromne arkusze kalkulacyjne Excel. Nie potrzebuję wszystkiego. Na pewno wystarczy pisać artykuły, nawet jeśli musisz przyznać, że na pewno możesz przesunąć Acer Chromebook Spin 514 do granic możliwości przy tak wielu otwartych kartach w Chrome. Lub otwórz wiele aplikacji równolegle i poszukaj czegoś innego w ustawieniach. Potem są oczywiste przerwy, o których warto pomyśleć, ale nigdy nie należy zapominać o cenie. Jeśli potrzebujesz więcej mocy, po prostu chwyć półkę piętro wyżej. Tutaj również Acer oferuje wystarczająco dużo możliwości na szczyt.
Jak skonfigurować Acer Chromebook Spin 514 doskonale nadaje się do oglądania telewizji
wniosek:
Czy zalecany jest Acer Chromebook Spin 514? Tak tak tak. Nie przestawię się całkowicie z laptopa z Windowsem na Chrome OS, ale dodam to urządzenie do mojej floty, ponieważ jestem z nim użytkownikiem Google, a Acer Chromebook Spin 514 przekonał mnie świetnym pakietem all-inclusive za tę cenę. Oczywiście muszę ograniczyć wydajność, ale do pisania artykułów, oglądania filmów, słuchania muzyki, korzystania z aplikacji i nie tylko, to mi po prostu nie wystarczy. Dlatego zamierzam pozwolić moim rodzicom i przybranym ojczymom przejść na system operacyjny Chrome. Obaj przez długi czas męczyli się z bardzo starymi laptopami, których uruchomienie zajmuje dużo czasu, bateria nie wytrzymuje już i jest gotowa na e-śmieci. Chrome OS ma teraz jednego wentylatora i innego klienta firmy Acer. Właśnie dlatego otrzymujemy pieczęć aprobaty.
Ujawnienie: Mobi-test.de otrzymał to urządzenie na wypożyczenie od producenta na żądanie. Nie ma to wpływu na naszą sprawozdawczość i jak zwykle pozostaje ona bezstronna i krytyczna. Artykuł, podobnie jak wszystkie inne na naszym portalu, jest napisany niezależnie i nie podlega żadnym specyfikacjom osób trzecich; Niniejsze ujawnienie ma na celu przejrzystość.
Za pomocą moich testów chcę uniemożliwić „normalnemu” zainteresowanemu wydawaniu ciężko zarobionych pieniędzy na śmieci. Niestety faktem jest, że nie wszystko, co się świeci, jest złotem. Dlatego nie podaję chińskiego technicznego lub marketingowego, ale prostym językiem.
Jeśli masz jakieś pytania, napisz krótki komentarz, a postaramy się na nie odpowiedzieć.
Acer Chromebook Spin 514
sprzęt do przetwarzania
połączenie / działanie
test praktyczny
cena wydajność
Streszczenie
+ dobre wykonanie + wiele kontaktów + Bardzo dobra żywotność baterii + dobry ekran + Responsywny ekran dotykowy + Podświetlana klawiatura + Może być używany elastycznie
Przez pięć długich miesięcy sonda Voyager 1 nie otrzymywała wyraźnego sygnału. Teraz wydaje się, że zespół NASA rozwiązał zagadkę.
PASADENA – Żadna sonda kosmiczna nie jest dalej od Ziemi niż Voyager 1. Sonda NASA od kilku lat znajduje się w przestrzeni międzygwiazdowej poza naszym Układem Słonecznym i stamtąd wysyła na Ziemię cenne dane naukowe. Robiła to co najmniej do 14 listopada 2023 r. Od tego czasu nie nadeszły zrozumiałe dane z Voyagera 1 – co stanowi problem NASA i jej Laboratorium Napędów Odrzutowych, które opiekuje się bliźniaczym statkiem kosmicznym Voyager. Sondy kosmiczne.
Podczas gdy Voyager 2 w dalszym ciągu bez problemu wysyłał dane na Ziemię, Voyager 1 przez wiele miesięcy sprawiał zespołowi ból głowy. Teraz jest jednak prawdopodobne, że zostały wysadzone w powietrze. 20 kwietnia 2024 r. — nieco ponad pięć miesięcy od ostatniego znaczącego transferu danych — sonda kosmiczna zgłosiła się ponownie na Ziemię w taki sposób, że zespół Voyagera mógł coś z nią zrobić. Co więcej, po raz pierwszy od pięciu miesięcy możliwe stało się sprawdzenie stanu i stanu technicznego statku kosmicznego, NASA twierdzi.
Podróżnik 1
5 września 1977
24,3 miliarda kilometrów
22 godziny i 33 minuty
4 z 10
Jej identyczna siostrzana sonda, Voyager 2, została wystrzelona około dwa tygodnie temu
Źródło: NASA
Sonda kosmiczna NASA Voyager 1 od miesięcy wysyłała na Ziemię niezrozumiałe dane
Ta historia sukcesu następuje po kilku miesiącach, podczas których zespół desperacko próbował przekonać Voyagera 1 do współpracy. Problem: sonda kosmiczna jest zbyt daleko, aby ją odwiedzić i naprawić. W końcu między Ziemią a sondą wystrzeloną w 1977 r. jest obecnie ponad 24 miliardy kilometrów. Oznacza to coś jeszcze, co utrudnia próby naprawy: sygnał potrzebuje około 22 godzin i 33 minut, aby przebyć trasę między Ziemią a sondą kosmiczną, a podróż powrotna ponownie zajmuje tyle samo czasu.
Oznacza to, że po każdej zmianie zespół Voyagera wysyłał statek kosmiczny w przestrzeń kosmiczną, musiał czekać około dwóch dni, aby sprawdzić, czy zmiany przyniosły skutek. 20 kwietnia w końcu nadszedł ten czas — zespół wiedział już, jaki problem ma Voyager 1 i jak go naprawić: problem dotyczył jednego z trzech komputerów na pokładzie statku kosmicznego, podsystemu danych lotu (FDS). Odpowiada za pakowanie danych naukowych i statusowych przed wysłaniem ich na Ziemię.
„Voyager 1”: za problemy odpowiada wadliwy chip – NASA znajduje rozwiązanie
Jednak chip przechowujący część pamięci FDS jest wyraźnie uszkodzony. Zapisana jest na nim także część oprogramowania FDS – której brakuje „Voyagerowi 1” i sprawia, że wszelkie dane naukowe i systemowe staną się bezużyteczne. Na Ziemi możesz wymienić uszkodzony chip – 24 miliardy kilometrów stąd trzeba wykazać się większą kreatywnością. Dlatego zespół Voyagera zdecydował się umieścić kod, którego dotyczy problem, w innym miejscu pamięci FDS.
18 kwietnia Voyager 1 po raz pierwszy otrzymał polecenie przechowywania kodu pakującego dane systemowe statku kosmicznego w innym miejscu. Odpowiedź statku kosmicznego z 20 kwietnia pokazała, że próba zakończyła się sukcesem, a Voyager 1 wysłał czytelną aktualizację statusu. W nadchodzących tygodniach inne części oprogramowania, którego dotyczy problem, zostaną przeniesione w ten sposób. Voyager 1 wyśle następnie czytelne dane naukowe z powrotem na Ziemię.
W lutym liderka projektu Voyager, Susan Dodd, wyraziła ostrożny optymizm: „Byłoby największym cudem, gdybyśmy go odzyskali. Jeszcze się nie poddaliśmy i wygląda na to, że ten «wielki cud» już się dzieje”. (niezapłacony rachunek)
Przez pięć długich miesięcy sonda Voyager 1 nie otrzymywała wyraźnego sygnału. Teraz wydaje się, że zespół NASA rozwiązał zagadkę.
PASADENA – Żadna sonda kosmiczna nie jest dalej od Ziemi niż Voyager 1. Sonda NASA od kilku lat znajduje się w przestrzeni międzygwiazdowej poza naszym Układem Słonecznym i stamtąd wysyła na Ziemię cenne dane naukowe. Robiła to co najmniej do 14 listopada 2023 r. Od tego czasu nie nadeszły zrozumiałe dane z Voyagera 1 – co stanowi problem NASA i jej Laboratorium Napędów Odrzutowych, które opiekuje się bliźniaczym statkiem kosmicznym Voyager. Sondy kosmiczne.
Podczas gdy Voyager 2 w dalszym ciągu bez problemu wysyłał dane na Ziemię, Voyager 1 przez wiele miesięcy sprawiał zespołowi ból głowy. Teraz jest jednak prawdopodobne, że zostały wysadzone w powietrze. 20 kwietnia 2024 r. — nieco ponad pięć miesięcy od ostatniego znaczącego transferu danych — sonda kosmiczna zgłosiła się ponownie na Ziemię w taki sposób, że zespół Voyagera mógł coś z nią zrobić. Co więcej, po raz pierwszy od pięciu miesięcy możliwe stało się sprawdzenie stanu i stanu technicznego statku kosmicznego, NASA twierdzi.
Podróżnik 1
5 września 1977
24,3 miliarda kilometrów
22 godziny i 33 minuty
4 z 10
Jej identyczna siostrzana sonda, Voyager 2, została wystrzelona około dwa tygodnie temu
Źródło: NASA
Sonda kosmiczna NASA Voyager 1 od miesięcy wysyłała na Ziemię niezrozumiałe dane
Ta historia sukcesu następuje po kilku miesiącach, podczas których zespół desperacko próbował przekonać Voyagera 1 do współpracy. Problem: sonda kosmiczna jest zbyt daleko, aby ją odwiedzić i naprawić. W końcu między Ziemią a sondą wystrzeloną w 1977 r. jest obecnie ponad 24 miliardy kilometrów. Oznacza to coś jeszcze, co utrudnia próby naprawy: sygnał potrzebuje około 22 godzin i 33 minut, aby przebyć trasę między Ziemią a sondą kosmiczną, a podróż powrotna ponownie zajmuje tyle samo czasu.
Oznacza to, że po każdej zmianie zespół Voyagera wysyłał statek kosmiczny w przestrzeń kosmiczną, musiał czekać około dwóch dni, aby sprawdzić, czy zmiany przyniosły skutek. 20 kwietnia w końcu nadszedł ten czas — zespół wiedział już, jaki problem ma Voyager 1 i jak go naprawić: problem dotyczył jednego z trzech komputerów na pokładzie statku kosmicznego, podsystemu danych lotu (FDS). Odpowiada za pakowanie danych naukowych i statusowych przed wysłaniem ich na Ziemię.
„Voyager 1”: za problemy odpowiada wadliwy chip – NASA znajduje rozwiązanie
Jednak chip przechowujący część pamięci FDS jest wyraźnie uszkodzony. Zapisana jest na nim także część oprogramowania FDS – której brakuje „Voyagerowi 1” i sprawia, że wszelkie dane naukowe i systemowe staną się bezużyteczne. Na Ziemi możesz wymienić uszkodzony chip – 24 miliardy kilometrów stąd trzeba wykazać się większą kreatywnością. Dlatego zespół Voyagera zdecydował się umieścić kod, którego dotyczy problem, w innym miejscu pamięci FDS.
18 kwietnia Voyager 1 po raz pierwszy otrzymał polecenie przechowywania kodu pakującego dane systemowe statku kosmicznego w innym miejscu. Odpowiedź statku kosmicznego z 20 kwietnia pokazała, że próba zakończyła się sukcesem, a Voyager 1 wysłał czytelną aktualizację statusu. W nadchodzących tygodniach inne części oprogramowania, którego dotyczy problem, zostaną przeniesione w ten sposób. Voyager 1 wyśle następnie czytelne dane naukowe z powrotem na Ziemię.
W lutym liderka projektu Voyager, Susan Dodd, wyraziła ostrożny optymizm: „Byłoby największym cudem, gdybyśmy go odzyskali. Jeszcze się nie poddaliśmy i wygląda na to, że ten «wielki cud» już się dzieje”. (niezapłacony rachunek)
Kiedy kawałek lodu zderza się z lodowym karłem, jest to interpretowane artystycznie
Źródło: Uniwersytet w Bernie, ilustracja: Thibaut Roger
Tutaj możesz posłuchać naszych podcastów WELT
W celu przeglądania treści osadzonych konieczne jest uzyskanie Twojej odwołalnej zgody na przesyłanie i przetwarzanie danych osobowych, gdyż dostawcy treści osadzonych wymagają tej zgody jako zewnętrzni usługodawcy. [In diesem Zusammenhang können auch Nutzungsprofile (u.a. auf Basis von Cookie-IDs) gebildet und angereichert werden, auch außerhalb des EWR]. Ustawiając przełącznik w pozycji „Wł.”, zgadzasz się na to (z możliwością odwołania w dowolnym momencie). Obejmuje to również Twoją zgodę na przekazanie niektórych danych osobowych do państw trzecich, w tym do USA, zgodnie z art. 49 ust. 1 lit. a) RODO. Możesz znaleźć więcej informacji na ten temat. W każdej chwili możesz odwołać swoją zgodę korzystając z klucza i prywatności na dole strony.
Pluton już dawno utracił status dziewiątej planety. Ale dziwna jasna plama na jego powierzchni pozostaje tajemnicą. Teraz astrofizycy znaleźli na to fajne wyjaśnienie – a jednocześnie rozwiązali kolejne pytanie.
drOgromne, jasne jądro na powierzchni Plutona prawdopodobnie powstało w wyniku zderzenia z kawałkiem lodu. To wynik symulacji przeprowadzonych przez międzynarodową grupę badawczą, które opublikowano w czasopiśmie Nature Astronomy. the Zostań Zastanawia się także, czy pod powierzchnią planety karłowatej rzeczywiście znajduje się ocean.
W lipcu 2015 roku amerykańska sonda kosmiczna „Nowe Horyzonty” po ponad dziewięciu latach lotu przeleciała w pobliżu planety karłowatej znajdującej się na skraju naszego Układu Słonecznego. Dostarczony Po raz pierwszy zdjęcia i dane o wysokiej rozdzielczości z Plutona i jego księżyców na Ziemię. Zdjęcia ukazały duży, jasny rdzeń na powierzchni lodowego karła. Strukturę tę nazwano „Tombo Reggio” na cześć amerykańskiego astronoma Clyde’a Tombo, który odkrył Plutona prawie 100 lat temu.
Międzynarodowa grupa astrofizyków pod przewodnictwem Harry'ego Ballantyne'a z Uniwersytetu w Bernie badała tajemnicę związaną z powstawaniem i naturą jądra Plutona. Zespół skupił się na Sputnik Planitia, zachodniej części konstrukcji w kształcie łzy. Ta część zajmuje obszar 1200 na 2000 kilometrów, co odpowiada jednej czwartej powierzchni Europy i znajduje się od trzech do czterech kilometrów głębiej niż większość powierzchni ciała niebieskiego.
„Jasny wygląd Sputnik Planitia wynika z faktu, że jest ona w większości wypełniona białym lodem azotowym” – jak stwierdził główny autor Ballantyne w oświadczeniu uniwersytetu. Lód porusza się i płynie prąd, dzięki czemu powierzchnia staje się stale gładka. „Azot prawdopodobnie zgromadził się szybko po uderzeniu ze względu na małą wysokość” – wyjaśnia Ballantyne.
To zdjęcie wyraźnie pokazuje strukturę w kształcie serca na powierzchni Plutona
Źródło: NASA/Laboratorium Fizyki Stosowanej Uniwersytetu Johnsa Hopkinsa/Southwestern Research Institute
Korzystając z oprogramowania symulacyjnego, zespół odtworzył sposób powstania Sputnik Planitia. W ten sposób astrofizycy obliczyli, że ta część jądra powstała prawdopodobnie w wyniku zderzenia ciała planetarnego o średnicy około 700 kilometrów z powierzchnią przy małej prędkości.
Skała składa się prawdopodobnie głównie z lodu ze skalistym rdzeniem. „Wydłużony kształt Sputnik Planitia zdecydowanie sugeruje, że nie było to bezpośrednie uderzenie czołowe, ale raczej ukośne” – wyjaśnia współautor Martin Goetze z Uniwersytetu w Bernie.
Przeczytaj także
„Jądro Plutona jest tak zimne, że skały pozostały bardzo solidne i nie stopiły się pomimo ciepła powstałego podczas uderzenia” – dodaje Ballantyne. Dzięki ukośnemu kątowi uderzenia i małej prędkości rdzeń impaktora nie zagłębił się w serce Plutona, lecz pozostał nad nim. „Gdzieś pod Sputnikiem leżą pozostałości jądra innego masywnego obiektu, którego Pluton nigdy w pełni nie strawił” – dodaje współautor Eric Asfaugh z Uniwersytetu w Arizonie.
Tutaj znajdziesz treści pochodzące od osób trzecich
W celu przeglądania treści osadzonych konieczne jest uzyskanie Twojej odwołalnej zgody na przesyłanie i przetwarzanie danych osobowych, gdyż dostawcy treści osadzonych wymagają tej zgody jako zewnętrzni usługodawcy. [In diesem Zusammenhang können auch Nutzungsprofile (u.a. auf Basis von Cookie-IDs) gebildet und angereichert werden, auch außerhalb des EWR]. Ustawiając przełącznik w pozycji „Wł.”, zgadzasz się na to (z możliwością odwołania w dowolnym momencie). Obejmuje to również Twoją zgodę na przekazanie niektórych danych osobowych do państw trzecich, w tym do USA, zgodnie z art. 49 ust. 1 lit. a) RODO. Możesz znaleźć więcej informacji na ten temat. W każdej chwili możesz odwołać swoją zgodę korzystając z klucza i prywatności na dole strony.
Jak zauważają autorzy, ich badania rzucają także nowe światło na wewnętrzną strukturę lodowego karła, który jest martwy od prawie 20 lat. stan Zagubiony jako planeta. Obecnie zakłada się, że Pluton, podobnie jak inne ciała niebieskie w zewnętrznym Układzie Słonecznym, posiada podziemny ocean ciekłej wody.
Symulacje pozwalają teraz również stwierdzić, że pod powierzchnią Plutona znajduje się jedynie bardzo cienki ocean lub w ogóle nie ma podziemnego oceanu.
