Grupa Robocza ds. Historycznych Gerritsrid świetnie wykorzystuje zapisy Normana Webera (86). Amerykanin spędził dzieciństwo w pobliżu obozu Buchberg.

jirtsread – Znacie się dopiero od kilku miesięcy, nawet osobiście. Ale dla Geretsriedera Friedricha Schumachera (80 l.) związek z Normanem Weberem (86 l.) jest czymś wyjątkowym. Niemiecko-amerykański był świadkiem końca II wojny światowej w miejscu znanym obecnie jako Geretsried. Weber napisał książkę o swoich przeżyciach, uzupełnioną notatkami matki i babci, które prowadziły pamiętniki. To wielki skarb dla Schumachera i grupy roboczej Historisches Geretsried (AHG), do której należy.

Schumacher jest emerytowanym dyrektorem szkoły i członkiem grupy roboczej od 2004 roku. Grupa regularnie wydaje broszury na temat historii miasta i organizuje wystawy, takie jak najnowszy przemysł historyczny i cieszące się dużym powodzeniem targi w Piwnicy Sztuki. Badania w fabrykach amunicji DAG i DSC, na terenie których zbudowano Geretsried, zajmują obecnie duży obszar.

Kontakt z Normanem Weberem nawiązał Christian Stipe z Wolfratshausen, powiedział Schumacher w wywiadzie dla naszej gazety. Dał mu stanowisko przez Webbera. Zawierał jego adres e-mail. 2 października 2020 r. Schumacher napisał do Amerykanów. Dwa dni później miał list w swojej cyfrowej skrzynce pocztowej. „Powiedział mi, że cieszy się, że interesuje nas historia jego życia”. Kontakt przez e-mail zaowocował ścisłą wymianą. Do tej pory przez Ocean Atlantycki wysłano tam i z powrotem ponad 170 e-maili. „Nasza komunikacja jest bardzo intensywna”, mówi Schumacher. Obaj są zainteresowani historią Gerritsrid. „Byłem w stanie wyjaśnić mu tak wiele, że nie zrozumiał tego właśnie tutaj”.

Przeczytaj także: Honor Roll of Zbawiciel Wolfratshausen?

Norman Weber miał dziewięć lat, kiedy przez kilka miesięcy mieszkał w budynku inżynieryjnym, który obecnie jest Geretsred. Co chłopiec pamięta w tym wieku? Schumacher podsumowuje: „W tym czasie zauważył las, ogrodzenie wokół fabryki broni DAG, Bramę 3 i obóz Buchberg”. To właśnie z tych doświadczeń iz różnych innych źródeł „zbiera swoją wiedzę”. Zaowocowało to książką w 2011 roku, poprawioną z pomocą Schumachera i ponownie opublikowaną w marcu tego roku z przedmową Geretsridera.

Norman Weber mieszkał z matką Aene i siostrą Luisą u rodziny Lindnerów w Engineering House 882 (dziś Graslitzer Straße 3). Schumacher wyjaśnia, że ​​„pan Lindner był dyrektorem technicznym DAG, a pani Lindner i pani Webber były siostrami”. granica. Rodziny często musiały dziś szukać schronienia w piwnicy lub w schronie naprzeciwko B11, ponieważ syreny zapowiadały naloty. Oczywiście dzieci też były na zewnątrz. Jeździli na rowerach, bawili się i spacerowali. „Norman Weber uważał, że DAG został zbudowany całkowicie pod ziemią”, mówi Schumacher. Geretsrider powiedział, że miał rację. „Nic nie widział z bunkrów”. Do bramy dotarli tylko chłopcy. Tam zostali odrzuceni.

Czytaj także: Pierwsi uchodźcy w obozie Buchberg

Jak to się stało, że rodzina mieszkała w Ameryce i wyjechała w czasie wojny do Niemiec? „Matka Normana Webera, Aene Bauer, urodziła się w Penzbergu”, mówi Schumacher, rzucając światło na ciemność. Jej siostra wyemigrowała z mężem do Ameryki i odwiedzała ją od dłuższego czasu. Ojciec Frank Weber pochodził z Fürstenberg an der Oder (dziś dzielnica Eisenhüttenstadt) na granicy polsko-niemieckiej. Jego serce zawsze było dla Ameryki, aw 1929 roku przybył do Nowego Jorku na statku.

Na krótko przed tym, jak Eni Bauer chciała wrócić do Monachium, poznałam Franka Webbera. Zakochali się. Tym samym podróż do Niemiec została zapomniana. Para wyszła za mąż w 1932 roku. Syn Norman Weber urodził się w 1935 roku, a córka Louisa dwa lata później. – Ponieważ umierał dziadek, który był jednym z kierowników browaru Salvatore Polanner w Monachium, rodzina wyjechała w 1939 roku do Niemiec – wyjaśnia Schumacher. W lipcu 1944 r. Webberowie dotarli do Greatsrid okrężną drogą. Przebywali tam do 1 maja 1945 r. i musieli uciekać przed agresywnymi grabieżami i robotami przymusowymi z obozu Buchberg, któremu Amerykanie oddali wolność.

Przeczytaj także: Imponujący film o marszu śmierci

Po zakończeniu wojny rodzina Weberów przez kilka miesięcy mieszkała w Wolfratshausen i przez jakiś czas nad jeziorem Chiemsee. W 1948 przenieśli się do Monachium. Norman Weber podpisał kontrakt z armią amerykańską w wieku 18 lat; Jego siostry również wyjechały do ​​Ameryki. Rodzice pozostali w Monachium. Frank Webber również chciałby wrócić do kraju swoich marzeń. Ale po wojnie został uznany za bezpaństwowca i uchodźcę. Zmarł w Monachium w 1972 roku. Jego żona Aene przeprowadziła się następnie z najmłodszą córką do Ameryki i tam zmarła w 1995 roku.

Norman Weber był ze spadochroniarzami i przez kilka lat stacjonował w Niemczech. Po odbyciu służby wojskowej pracował w sektorze prywatnym. Później został pastorem w Kościele Metodystycznym. Przeszedł na emeryturę w 2000 roku. Mieszka w Tennessee ze swoją drugą żoną.

Dla Webera Schumacher jest cennym zasobem i vice versa. „To sytuacja korzystna dla obu stron” – mówi były menedżer. „On korzysta z wiedzy grupy roboczej, a ja korzystam z zapisów nalotów jego babci”.

Newsletter Wolfratshausen-Geretsried: wszystko z Twojej okolicy! Nasz nowy biuletyn Wolfratshausen-Geretsried regularnie informuje Cię o wszystkich ważnych wydarzeniach z regionu – w tym o wszystkich wiadomościach o kryzysie koronowym w Twojej społeczności. Rejestracja tutaj.